Vedat Demircioğlu

15 Temmuz 1968’de İstanbul’a gelen 6. Filo’ya karşı pro testo eylemleri düzenleyen İTÜ öğrencilerinin kaldığı İTÜ Talebe Yurdu, 17 Temmuz’da sabaha karşı polis tarafın dan basılır. Baskında birçok öğrenci yaralanırken pencere den atılan ve komaya giren Vedat Demircioğlu, 24 Tem muz’da yaşamını yitirir. Ve “olaylar” daha da büyüyerek devam eder...

24 Temmuz 1968... 17 Temmuz sabaha karşı toplum polisinin İTÜ Talebe Yurdu’na yaptığı baskında pencereden atılarak komaya giren TİP üyesi
Vedat Demircioğlu yaşamını yitirdi. Vedat Demiroğlu’nun ölümü üzerine devrimci öğrenciler eylem kararı alırlar. “Sosyalist Devrimciler” olarak anı lan Türkiye İşçi Partisi (TİP) çizgisindeki Fikir Kulüpleri Federasyonu (FKF) üyesi öğrenciler Aksaray’daki TİP binası önünde ve İTÜ’de, “Demokratik Devrimciler” adıyla anılan Devrimci Öğrenci Birliği (DÖB) üyesi öğrenciler de İstanbul Üniversitesi Merkez kampüste toplanmaya başlarlar. 17 Tem muz’da 6. Filo’yu protesto eylemleri sırasında devrimci öğrenciler arasında ki fikir ayrılığı giderek büyümüş, birbirlerini suçlamaya kadar varmıştı.FKF’li öğrenciler kollarına taktıkları siyah bantlarla Vilayet binasına doğru yürü yüşe geçerler. Polisle çatışmama, yere oturarak “pasif direnişe” geçme kararı almış olan Harun Karadeniz’in önderliğindeki öğrenciler Vilayet önü ne vardıklarında polis “pasif direnişe” bile zaman bırakmadan kalabalığı dö verek dağıtır. Ardından gelen ikinci öğrenci grubu da polisin sert tepkisiy le karşılaşırken aldıkları karar doğrultusunda yere otururlar. Oturan öğren ciler polis tarafından tutuklanır. Deniz Gezmiş önderliğindeki “Demokratik Devrimciler”, polis tarafından Çemberlitaş’ta durdurulur ve öğrencilerle po lis arasında çatışma çıkar. Günün sonunda 47 öğrenci tutuklanırken, bir çok öğrenci de yaralanmıştır...

Cenaze Töreni
Ertesi gün Vedat Demircioğlu’nun cenazesi kaldırılacaktır... Fakat cenaze geceden Vedat Demircioğlu’nun ailesine teslim edilerek Konya’ya doğru yola çıkarılmıştır. Bunun üzerine devrimci öğrenciler cenaze törenini sem bolik bir tabutla yapma kararı alırlar. O günün hikayesini dönemin eylemci öğrencilerinden Esat Korkmaz’ın Arba Yayınları’ndan yayınlanan “Kafa Tu tan Günler – 69 Güncesi” isimli kitabından okuyalım:

“25 Temmuz’da Vedat’ın cenaze töreni yapılacaktı;ancak cenaze 24 Tem muz gecesi ailesine teslim edilerek memleketi Konya’ya gönderilmişti. Bu nu duyan öğrenciler sembolik bir tabutla töreni yapma kararına vardılar.



Vedat Demircioğlu için sabahın erken saatlerinden başlayarak Hukuk Fa kültesi önünde toplanan öğrenciler, ****** Anıtı çevresinde ellerinde Ve dat’ın portrelerini tutarak saygı duruşunda bulundu. Daha sonra Dekan Reha Poroy, Prof. Tarık Zafer Tunaya ve öğrenci temsilcileri birer konuş ma yaptı.Konuşmalar yapılırken üniversite bahçesine üzerine Türk bayrağı örtülü Vedat’ın sembolik tabutu getirildi. Sembolik tabutla yürüyüşe ge çen öğrenciler Plevne Marşı’nı söyleyerek ve sloganlar atarak Adliye bina sının önüne geldi. Yapılan
kısa konuşmalardan sonra Cağaloğlu’ndan saparak Vilayet’e yürümek iste yen öğrencilere polis, cop ve kalkanlarla saldırdı; öğrenciler taşlarla saldırı ya karşılık verince, Cağaloğlu bir anda savaş alanına döndü; öğrenciler coplandı ve yerlerde sürüklendi. Olayların boyutlanması üzerine Cağaloğ lu’na askeri inzibatlar sevkedildi. Polisin öğrenciler üzerine acımasızca sal dırısına askeri inzibatlar kayıtsız kalmayınca yer yer askerlerle polis arasın da da çatışmalar oldu.“

Konya’da Uzun Gece

Olaylar 25 Temmuz’da Beyazıt’ta yaşananlarla sınırlı kalmaz. 23 Temmuz akşamı başlayıp geç saatlere kadar devam eden bir başka olay daha ya şanır. Vedat Demircioğlu’nun cenazesinin Konya’ya getirileceğinin belli ol ması üzerine Türkiye Öğretmenler Sendikası (TÖS) ile Türkiye Milli Talebe Federasyonu (TMTF) “Emperyalizmi Kınama”mitingi düzenlemek ister. An cak Konya’daki gerici esnaf örgütleri ve Komünizmle Mücadele Derneği bu mitingin yapılmasına karşı çıkarak daha sonraki yıllarda çokça göreceğimiz üzere - Kahramanmaraş, Malatya, Çorum, Sivas.. – gericileri sokağa dök meyi başarırlar. Kenti yakıp, yıkmaya başlayan bu gözü dönmüş “kara ka balıklar”, Yeni Konya gazetesini, ilerici kitapevi ve kurumlara saldırdılar.
Sokak başlarında kitaplar yakılır... Hızını alamayan kalabalık bu kez hedef
lerini büyüterek kentteki eğlence yerlerine, kulüplere yönelir. Saldırılar sı rasında meydana gelen deprem nedeniyle kentin elektrikleri de kesilince o laylar daha da büyür. Son durak Konya Orduevi’dir. Askeri birliklerin müda halesi ile saldırılar son bulur...



Vedat Demircioğlu, 1968 yılında başlayan isyan günlerinin ilk kaybı olur...

Pencereden atılan devrimci. 'Pencerden atmak' bu nasıl bir vahşet?